किडलेली माणसे

गंगाधर गाडगीळांची 'किडलेली माणसे ' नावाची कथा आहे. समाज म्हणून आपण किती mediocre आहोत हे अधोरेखित करणारी कथा. काही गुंड एक दुकान फोडून त्यातील सामान लंपास करीत असताना बघ्यांची गर्दी जमते. त्या गुंडांना थांबवण्याऐवजी शेजारच्या चाळीतील लोक निष्क्रियपणे पाहत राहतात. त्यातील काही त्या लुटीत सामील होतात. 

अशीच एक घटना काही दिवसांपूर्वी प्रत्यक्षात घटली. मध्य प्रदेशात कोंबड्या वाहून नेणाऱ्या वाहनाला अपघात झाला. त्या अपघातातील चालकाला मदत करण्याऐवजी शेजारच्या गावकऱ्यांनी कोंबड्या पळवून न्यायला सुरवात केली. एका वेळी चार पाच कोंबड्या काखोटीला मारून गावकऱ्यांनी पोबारा केला. या सर्व घटनेचा विडिओ या लिंक वर  आहे .  

काही देशांत वर्तनमानपत्र विक्रीच्या स्टॉलवर देखरेख करायला कुणी नसतं. आपल्याला हवं ते वर्तमानपत्र किंवा मासिक घ्यायचं आणि अचूक पैसे तिथे ठेवायचे किंवा सुट्टे पैसे परत घायचे हा शिरस्ता असतो. समाज म्हणून तुमच्या प्रामाणिकपणावर विश्वास असतो. लहानाचं मोठं होत असताना काय चूक काय बरोबर (ethics) शिकवलं जातं. 

पालिकेने बस स्टॉपवर लावलेल्या स्टीलच्या प्लेटस, दिवे लगोलग गायब करणारी माणसे, रोज कचऱ्याची गाडी येत असताना रस्त्यावर कचरा टाकणारी माणसे, पचापचा थुंकून सार्वजनिक ठिकाणी रंगरंगोटी करणारी माणसे,  फुले तोडू नयेत असा बोर्ड लावलेला असला तरी बागेतील फुले तोडून पूजेसाठी नेणारी माणसे अशी यादी पुढे extrapolate करत भ्रष्ट अधिकारी व नेत्यांपर्यंत नेता येऊ शकते. 

काय करता येईल आपल्याला प्रामाणिकपणाचं बीज रोवण्यासाठी?