टाईम ट्रॅव्हल

मन स्वैर संचार करणारं आहे. एका क्षणात इथे तर एका क्षणात सात समुद्रापार- सात पर्वतांपलीकडच्या कुठल्यातरी गावी.
मनासारखंच शरीरालाही क्षणार्धात कुठेही जाता आलं तर? जसं टीव्हीवरच्या जुन्या पौराणिक मालिकांत दाखवायचे तसे.
टाईम ट्रॅव्हल करता आलं तर काय धम्माल येईल! बालपणात जाता येईल किंवा भविष्यातही. आपल्या जन्माच्या अगोदर कुठल्याही सालात जाऊन अनुभवता येईल तेव्हाचं समाजजीवन.

इतिहासातल्या भयानक घटना बदलता येतील.  लाखो ज्यूंचे शिरकाण थांबवता येईल. हिरोशिमा आणि नागासाकी या दोन शहरांना वाचवता येईल. काही महापुरुषांच्या हत्या थांबवता येतील.  (स्टीफन किंगची ११/२२/६३ कादंबरी याच विषयावर आहे. एक टाईम ट्रॅव्हलर जॉन एफ केनेडीची हत्या थांबवण्यासाठी टाईम ट्रॅव्हल करतो)

आयुष्यातले काही महत्वाचे प्रसंग पुन्हा जगता येतील.  पुन्हा शाळेच्या बाकांवर बसून धडे गिरवता येतील. गमावलेल्या जिवलग माणसाच्या मिठीत पुन्हा काही क्षण विसावता येईल.

माहितेय हे सर्व अवास्तव व काल्पनिक आहे.
आपण लिहितो म्हणजे नक्की काय करतो? आपल्या काळाचा एक दस्ताऐवज पुढच्या पिढ्यांसाठी तयार करून ठेवतो.
त्यातून त्यांना भूतकाळ अनुभवता येतो.  आणि चांगलं भविष्य घडवणं हे तर आपल्या आताच्या वर्तमानातील  वागण्यावर अवलंबून आहे.